Na-home sick ako.
Haay, just got home from breakfast with the management and
this is the first time that I brought the laptop in the hotel.
Nami-miss ko na yung kwarto ko sa bahay namin sa Manila.
Walang katulad ang comfort na nabibigay ng kwarto ko sakin.
Di sapat ang malambot ng kama,
malamig na aircon ng hotel.
I miss my mom, my dad, my bro, gusto ko sila makasabay mag dinner…
Nami-miss ko yung palitan namin ng kuro-kuro sa mga usapin at
Balita sa telebisyon. Ang mga pambabatikos sa mga pulitiko
Na
Tanging
Kami
Lang
Ang
Nakakaalam
At
Nakakaunawa.
My computer, di ako maka-PangYa dito…
Binigyan ako ni Jay ng larong madalas ko ding nilalaro sa bahay…
Yun tuloy, na miss ko lalo.
Wala si Jude para i-cheer ako kapag nakakalagpas
Ako ng bagong stage at di niya naman ako malalait kapag
Hirap na hirap akong mag level up.
Si pochi*, si mahal**, si burgo*** tsaka si carlo****, may yumayakap pa kaya sa kanila?
Magaling na kaya si carlo?
Kasi bago ako umalis, tumatae siya ng beads. Madami.
Sana natignan siya ni Mama at naalagaan.
Gusto ko kumain sa Aveneto,
Masarap ang kanilang Pasta Al Pesto.
Gusto ko din ang oil and garlic, Hungarian sausage…
Yumyum…
Sa Pesto Pasta ng Jack’s Loft,
Lemon Chicken ng Wai-ing
Carbonara ni Tina,
Adobo ni Lee,
At syempre, luto ng Nanay ko.
Madami din namang pagkain dito.
Masasarap din naman.
Di hamak na mas mura pa nga dito kesa sa Maynila.
May mga gusto lang akong kainin na wala dito.
Na
Kung
Maaari
Ko
Lang
Sanang
Dalhin
Ang
Maynila
Sa Cebu
Nagawa
Ko
Na.
Hinahanap-hanap ko ang Gateway,
And The Block,
At buti na lang nakarating pa ko ng Tri Noma
Bago ako nakaalis.
Wala na kong kasamang mag-Timezone, Ron.
Wala na din akong matambayan, Wax, para bumuntong-hininga.
Tawa ni Frannie, mga Coach at QA sa Pmax, ang Ops…
Reporting, HR, Finance, lahat...
Nami-miss ko ang mga dinner-let’s-talk-about-life namin ni ‘te Ellen,
stuck up moment namin ni Elena,
MRT days namin ni Judith...
Judith, walang MRT dito...
coffee session namin nila Mahal (PJ at Eman).
Sa G2 at sa Morato.
Mel! Kahit saglit lang na tayong nagkatrabaho eh
labis mo akong pinahanga.
Na-miss na kita...
Na miss ko ang kwentuhan namin ni Let na bagaman
di naging madalas baguman ako lumisan
Eh naging madalas naman ang aming sulatan nitong nakaraan.
Pagtawag sa kin ni Ana at Kitin ng ‘mommy!’
Kwentuhan naming ni Dang,
Pisil ni Daddy Jack,
Mga pangungulit ni Mark, JC at Rael
Mga ngiti ni Charles,
Librong binabasa ni Alexi,
At si Jude.
Divisoria days at sleepover namin ni Tina,
Si Lee at Ana,
Si Hazel…
Alma, Rose, Weng, Apol, Esme, Judy, Kame, \
Madami pang iba.
Na
Kung
Isa-isahin
Ko
Ang
Lahat
Eh
Baka
Maiyak
Lang
Ako
At
Makaisip
Na
Umuwi
Ngayong
Sabado.
Gusto ko naman dito.
May na-miss lang ako.
Si Mark na-miss ko.
I’ve known him for almost half a decade now.
He’s been nice and sweet to me.
So thoughtful and caring.
Sigh.
At bagaman
Nami-miss ko ang lahat ng ito.
Pinili ko pa ding manatili dito.
Dito, nakita kong ang isang pangitain.
-isang pangarap na alam kong kaya kong makuha
sa lalong madaling panahon.
Dito, matututo akong mabuhay ng mag-isa.
Maging
Malaya.
Responsable
At may paninindigan.
May na-miss lang ako...
Pero
Alam
Ko
Naman
Kung
Bakit
Ako
Nandito
At
Kung
Ano
Ang
Gusto
Ko
At
Kung
Paano
Ko
Ito
Makakamit.
*my fave life size teddy bear na regalo sa akin ni Mama nung dec 2005
**doggie stuff toy na regalo sa akin nila Mahal nung bday ko 2006
***teddy bear anak ni pochi, regalo ni Tina nung xmas ‘06
****doggie stuff toy na tatay ni mahal, regalo ni Ana nung xmas ‘06
Haay, just got home from breakfast with the management and
this is the first time that I brought the laptop in the hotel.
Nami-miss ko na yung kwarto ko sa bahay namin sa Manila.
Walang katulad ang comfort na nabibigay ng kwarto ko sakin.
Di sapat ang malambot ng kama,
malamig na aircon ng hotel.
I miss my mom, my dad, my bro, gusto ko sila makasabay mag dinner…
Nami-miss ko yung palitan namin ng kuro-kuro sa mga usapin at
Balita sa telebisyon. Ang mga pambabatikos sa mga pulitiko
Na
Tanging
Kami
Lang
Ang
Nakakaalam
At
Nakakaunawa.
My computer, di ako maka-PangYa dito…
Binigyan ako ni Jay ng larong madalas ko ding nilalaro sa bahay…
Yun tuloy, na miss ko lalo.
Wala si Jude para i-cheer ako kapag nakakalagpas
Ako ng bagong stage at di niya naman ako malalait kapag
Hirap na hirap akong mag level up.
Si pochi*, si mahal**, si burgo*** tsaka si carlo****, may yumayakap pa kaya sa kanila?
Magaling na kaya si carlo?
Kasi bago ako umalis, tumatae siya ng beads. Madami.
Sana natignan siya ni Mama at naalagaan.
Gusto ko kumain sa Aveneto,
Masarap ang kanilang Pasta Al Pesto.
Gusto ko din ang oil and garlic, Hungarian sausage…
Yumyum…
Sa Pesto Pasta ng Jack’s Loft,
Lemon Chicken ng Wai-ing
Carbonara ni Tina,
Adobo ni Lee,
At syempre, luto ng Nanay ko.
Madami din namang pagkain dito.
Masasarap din naman.
Di hamak na mas mura pa nga dito kesa sa Maynila.
May mga gusto lang akong kainin na wala dito.
Na
Kung
Maaari
Ko
Lang
Sanang
Dalhin
Ang
Maynila
Sa Cebu
Nagawa
Ko
Na.
Hinahanap-hanap ko ang Gateway,
And The Block,
At buti na lang nakarating pa ko ng Tri Noma
Bago ako nakaalis.
Wala na kong kasamang mag-Timezone, Ron.
Wala na din akong matambayan, Wax, para bumuntong-hininga.
Tawa ni Frannie, mga Coach at QA sa Pmax, ang Ops…
Reporting, HR, Finance, lahat...
Nami-miss ko ang mga dinner-let’s-talk-about-life namin ni ‘te Ellen,
stuck up moment namin ni Elena,
MRT days namin ni Judith...
Judith, walang MRT dito...
coffee session namin nila Mahal (PJ at Eman).
Sa G2 at sa Morato.
Mel! Kahit saglit lang na tayong nagkatrabaho eh
labis mo akong pinahanga.
Na-miss na kita...
Na miss ko ang kwentuhan namin ni Let na bagaman
di naging madalas baguman ako lumisan
Eh naging madalas naman ang aming sulatan nitong nakaraan.
Pagtawag sa kin ni Ana at Kitin ng ‘mommy!’
Kwentuhan naming ni Dang,
Pisil ni Daddy Jack,
Mga pangungulit ni Mark, JC at Rael
Mga ngiti ni Charles,
Librong binabasa ni Alexi,
At si Jude.
Divisoria days at sleepover namin ni Tina,
Si Lee at Ana,
Si Hazel…
Alma, Rose, Weng, Apol, Esme, Judy, Kame, \
Madami pang iba.
Na
Kung
Isa-isahin
Ko
Ang
Lahat
Eh
Baka
Maiyak
Lang
Ako
At
Makaisip
Na
Umuwi
Ngayong
Sabado.
Gusto ko naman dito.
May na-miss lang ako.
Si Mark na-miss ko.
I’ve known him for almost half a decade now.
He’s been nice and sweet to me.
So thoughtful and caring.
Sigh.
At bagaman
Nami-miss ko ang lahat ng ito.
Pinili ko pa ding manatili dito.
Dito, nakita kong ang isang pangitain.
-isang pangarap na alam kong kaya kong makuha
sa lalong madaling panahon.
Dito, matututo akong mabuhay ng mag-isa.
Maging
Malaya.
Responsable
At may paninindigan.
May na-miss lang ako...
Pero
Alam
Ko
Naman
Kung
Bakit
Ako
Nandito
At
Kung
Ano
Ang
Gusto
Ko
At
Kung
Paano
Ko
Ito
Makakamit.
*my fave life size teddy bear na regalo sa akin ni Mama nung dec 2005
**doggie stuff toy na regalo sa akin nila Mahal nung bday ko 2006
***teddy bear anak ni pochi, regalo ni Tina nung xmas ‘06
****doggie stuff toy na tatay ni mahal, regalo ni Ana nung xmas ‘06
Comments
Post a Comment